Poetry led me by the hand out of madness.

That’s what I do: I make coffee and occasionally succumb to suicidal nihilism. But you shouldn’t worry — poetry is still first. Cigarettes and alcohol follow

I’d won the world
but like a
forsaken explorer,
I’d lost
my map.

KELÄ°MELER

Kelimelere dikkat et,
Özellikle mucizevi olanlara.
Mucizevi olanlar için en iyisini yaparız,
Bazen böcek sürüsü gibi toplanırlar
Sokmazlar ama bir öpücük bırakırlar.
Parmaklar kadar iyi olabilirler.
Oturduğun kaya kadar güvenilir...
Aynı zamanda hem papatyalar hem de yaralar gibi...

Sözcüklere aşığım, evet.
Tavandan sarkan kuÄŸular onlar,
Kucağımda duran altı kutsal portakal,
Ağaçlar onlar, yazın bacakları,
Ve güneş, onun tutkulu yüzü.

Genellikle yanılttılar beni.
Söylemek istediğim çok şey vardı,
Çok fazla hikaye, görüntü, atasözü ve saire...
Ama kelimeler yeterince iyi deÄŸil.
Yanlış olanları öptü beni.

Bazen bir kartal gibi uçarım
Ama bir çalıkuşunun kanatlarıyla.
Yine de dikkat etmeye çalışırım
Ve onlara nazik davranmaya.
Kelimeler ve yumurtalar dikkatle taşınmalıdır.
Bir kere kırıldılar mı, tamiri imkansızdır.

…madness is not hysteria. It can be very quiet…

As it has been said:
Love and a cough
cannot be concealed.
Even a small cough.
Even a small love.