Onze aarde hangt niet voor niets scheef. Het is een ironische onderstreping van al het zijn op haar bodem.

Such dreams provide this temporary illusion of a life that has meaning.

you’re ignoring me so loud that it’s deafening.
This silence is so deep that it’s echoing.

de eindigheid van de dingen
de willekeur--

het voortdurend breken
en lijmen van het hart

verlangend zoeken
soms vinden
altijd weer verliezen.

waartoe, toch?

God.
Hoe kan er ook maar
een fractie van u zijn
in deze blasfemische willekeur?

Trust isn’t something you can just one day decide to have. Trust cannot be fabricated out of thin air, no matter how one’s will is set to it. Trust has to be earned. And there’s the tragedy of it, the dependence on the other, who is often not up for the challenge, poisoned as he is by the modern individualistic and time-is-money mindset. And thus trust is losing ground more and more until one day it will turn into something rare and obscure and this world has become a severly violent and lonely place, ruled by mistrust and disconnection.