Het gedicht, die bescheiden poging van de dichter
om niet nu maar pas later uiteen te vallen.

[…]

Ik spaarde me in die tijd tot het uiterste in
om minder jong te worden-
wat gaf ik om verbazing en onwetendheid?

[…]

Ik wist toen nog niet wie hij was:
de w van wie en waar en wat,
die van waanzin en waarom en wanneer en wacht!
en ook die van woestijnen, van weemoed en van wolken-
woorden
die mij altijd achtervolgen.

Het was een kleine, nietszeggende w,
toen ik hem vond,

en ik was toen nog zo verschrikkelijk onacceptabel jong.

[…]

Ik spande me in die tijd tot het uiterste in
om minder jong te worden-
wat gaf ik om verbazing en onwetendheid?

[…]

Ik wist toen nog niet wie hij was:
de w van wie en waar en wat,
die van waanzin en waarom en wanneer en wacht!
en ook die van woestijnen, van weemoed en van wolken-
woorden
die mij altijd achtervolgen.

Het was een kleine, nietszeggende w,
toen ik hem vond,

en ik was toen nog zo verschrikkelijk onacceptabel jong.

Is gedichten schrijven een roeping, een vak of een hobby? Nou, alle drie natuurlijk. Als het alleen een roeping is is het te serieus. Als het alleen een vak is te saai. Als het alleen een hobby is te vrijblijvend. Het moet dus serieus, saai en vrijblijvend tegelijk zijn.

Ach, nou vergeet ik één ding te vertellen: de dominee was ook op bezoek, een zeer belezen en wijze man met een hoornen bril. Hij droeg een leuk pak en vrolijke schoenen. Hij praatte vaak met mij over Sartre, Hegel, Nietzsche, Kierkegaard en A
Andersen. Als eerste heeft hij mij in contact gebracht met Winnie-the-Pooh. De dominee vond mij een aardige jongen en ik mocht hem ook wel. De dominee schreef in zijn vrije tijd gedichten en soms las hij ze aan me voor. Ze gingen haast altijd over de herfst en de dood.

The bottom line is this is an issue that should be between the employer and the employee.