People demand freedom of speech to make up for the freedom of thought which they seldom use

People demand freedom of speech as a compensation for the freedom of thought which they seldom use.

How absurd men are! They never use the liberties they have, they demand those they do not have. They have freedom of thought, they demand freedom of speech.

People hardly ever make use of the freedom they have. For example, the freedom of thought. Instead they demand freedom of speech as a compensation.

آیا مضحک تر از این مردم یافت می شود، که هیچ وقت از آزادی ای که دارند استفاده نمی کنند، اما آزادی ای که ندارند را می طلبند؟
آن ها آزادی اندیشه دارند، و آزادی بیان می طلبند. آزادی بیان می طلبند تا جبرانی باشد برای آزادی اندیشه ای که تقریباً هیچ وقت به کارش نمی برند.

People demand freedom of speech as compensation for the freedom of thought, which they seldom use.