Mi amigo M dice que lo irónico de ser un zombie es que todo tiene gracia, pero no puedes sonreír porque se te han podrido los labios.

Stop shrugging, shrugger.

Zasmuca mnie jednak to, że zapomnieliśmy naszych imion. Już pomijając wszystko inne, to wydaje mi się najbardziej tragiczne. Tęsknie za swoim i opłakuję te należące do innych, ponieważ chciałbym ich kochać , a nie wiem, kim są.

I like how you remember things,’ I say.
She looks at me. ‘Well, we have to. We have to remember everything. If we don’t, by the time we grow up it’ll be gone for ever.

I can’t seem to make myself care about anything to the right or left of the present.

I notice faint scars on her wrists and forearms, thin lines too symmetrical to be accidents.