Martha thanks Sylvia, gesturing with the book. "Just remember not to try to hard with understanding it, " Sylvia says. "Like people, they're best not to be too thoroughly understood.

Ernest chose to go, she finally thinks, watching the fire turn the papers black. He loved her but he could not live anymore.

No man should be asked to live with so much sadness, and with so little promise of relief.

I want to be a good man, a good writer."
"Be one or the other, Ernest, not both.

Nul homme n’est une île en soi. Nous faisons tous partie d’un continent et chaque fois que tu entends sonner le glas, ne demande pas pour qui il sonne, il sonne pour toi."
--Ernest Hemingway, “Pour qui sonne le glas”?

ჩვენ იძულებული ვართ, ამ დროში ვიცხოვროთ და ვიმუშაოთ, ყველაზე უარეს დროში, რაც კი ოდესმე ყოფილა, მაგრამ მაინც შეგი- ძლია, უამრავი სასიხარულო რამ მოძებნო – თან იცოდე, რა უვარგის დროში ცხოვრობ.

პოლიტიკაზე მირჩევნია არაფერი ვთქვა. მასთან ყოველი შეხება ერთადერთ შეგრძნებას მიტოვებს – თითქოს ბინძური ჭურჭლიდან რაღაც სისაძაგლე დავლიე. თავდაჯერებული პატრიოტი, სხვა ადამიანების ცხოვრებისა თუ რწმენის წარმმართველი – ასეთი გამომეტყველება აქვს ფოტოებზე პოლიტიკოსთა უმეტესობას.