ΛυποÏμαι γιατί άφησα να πεÏάσει Îνα Ï€Î»Î±Ï„Ï Ï€Î¿Ï„Î¬Î¼Î¹
μÎσα από τα δάχτυλά μου
χωÏίς να πιω οÏτε μια στάλα.
ΤώÏα βυθίζομαι στην Ï€ÎÏ„Ïα.
Ένα μικÏÏŒ πεÏκο στο κόκκινο χώμα,
δεν Îχω άλλη συντÏοφιά.
Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια
που ήταν καινοÏÏγια το πεÏασμÎνο καλοκαίÏι
και γκÏÎμισαν με τον αγÎÏα του φθινοπώÏου.
("ΜυθιστόÏημα", 1935, ΙΗ')
— Giorgos Seferis
poetryregretself-evaluation