DilediÄŸin kadar para,dilediÄŸin kadar yaÅŸam
Bir çok insanın hemen isteyeceği iki şey-asıl sorun, insanların kendileri için en kötü şeyleri isteme
tutkuları.

Ama o andan sonra, Hermione Granger arkadaşları oldu. Bazı olaylar vardır, dostluklara yol açar,
dört metre boyunda bir ifritin canına okumak da öyle bir olaydı işte.

Hermione slid out of her bunk and moved like a sleepwalker towards Ron, her eyes upon his pale face. She stopped right in front of him, her lips slightly parted, her eyes wide. Ron gave a weak, hopeful smile and half-raised his arms.
Hermione launched herself forwards and started punching every inch of him that she could reach.
'Ouch — ow — gerroff! What the — ? Hermione — OW!'
“You — complete — arse — Ronald — Weasley!”
She punctuated every word with a blow: Ron backed away, shielding his head as Hermione advanced.
“You — crawl — back — here — after — weeks — and — weeks — oh, where’s my wand?”
She looked as though ready to wrestle it out of Harry’s hands and he reacted instinctively.
“Protego!

İyiyle kötü diye bir sey yoktur, güç vardır sadece, bir de o gücü elde edemeyecek kadar zayıf olanlar...

Türlü türlü cesaret vardır," dedi. "Düşmanlarımıza karşı koymak yürek
ister, ama dostlarımıza karşı koymak da yürek ister.

Bize aslında kim olduğumuzu gösteren şey, yeteneklerimizden
çok seçimlerimizdir...