Anyone who had died young after a happy childhood had won a great victory, since he would be forever spared the discovery of what sort of place the world really is. Others must look forward to death by defeat - their bodies gone, their world destroyed.

We're kicking our way into adolescence from the minute we're born. Gradually you form your own ideas of how you should lead your life. It's strange, but when you get hurt - really hurt, I mean - you're willing to throw those ideas aside for another set that now make sense to you and calm your hurt.

I'm the Ernest Hemingway of 140 characters.

Hemingway was a jerk.

Nul homme n’est une île en soi. Nous faisons tous partie d’un continent et chaque fois que tu entends sonner le glas, ne demande pas pour qui il sonne, il sonne pour toi."
--Ernest Hemingway, “Pour qui sonne le glas”?

ჩვენ იძულებული ვართ, ამ დროში ვიცხოვროთ და ვიმუშაოთ, ყველაზე უარეს დროში, რაც კი ოდესმე ყოფილა, მაგრამ მაინც შეგი- ძლია, უამრავი სასიხარულო რამ მოძებნო – თან იცოდე, რა უვარგის დროში ცხოვრობ.

პოლიტიკაზე მირჩევნია არაფერი ვთქვა. მასთან ყოველი შეხება ერთადერთ შეგრძნებას მიტოვებს – თითქოს ბინძური ჭურჭლიდან რაღაც სისაძაგლე დავლიე. თავდაჯერებული პატრიოტი, სხვა ადამიანების ცხოვრებისა თუ რწმენის წარმმართველი – ასეთი გამომეტყველება აქვს ფოტოებზე პოლიტიკოსთა უმეტესობას.